Dag 1

19-10-2020 In de ban van de Aa

Vandaag was ons startpunt op nog geen 500 meter van ‘’Buitencentrum de Pelen” bij de grote Peel. Het slootje Platkuil verandert daar in de Aa midden tussen de weilanden. Met ‘light’ bepakking gaan we rechts van de Aa beginnen. Dat bleek een goede keuze, na 1 kilometertje hadden we anders al over een onneembare, brede sloot moeten springen. De mais is af en we hebben weidse uitzichten en de zon achter ons maakt er weer een prachtig plaatje van. In de verte zien we blauwe reigers en ook verschillende zilverreigers. Op een paaltje zit zelfs een adelaar. Maar hij had het niet op ons gemunt, een hoopje grijze veren duidt er op dat een duif het haasje is geweest.  De graskanten langs de Aa zijn bijna overal gemaaid en lopen makkelijk, die 20 kilometer gaan we zo wel halen….of??? De Aa is het eerste stuk nog behoorlijk recht aangelegd, zoals wij het herkennen van de Aa na de ruilverkaveling in de jaren zestig. Met hier en daar een stuw om de afwatering van het water te regelen. 

Even een beetje geschiedenis…

“De bron(nen) van de Aa moeten we zoeken aan de rand van het hoogveengebied van De Peel. In de loop van de eeuwen werd vanuit Someren en Asten steeds turf gestoken en langzaam verschoof de grens van het hoogveengebied naar het zuiden. Om de turf te kunnen winnen en het gebied na de veenwinning te kunnen gebruiken werd het ontwaterd en dat gebeurde door het graven van sloten. Op dezelfde manier werd tegelijkertijd de Aa in zuidelijke richting kunstmatig verlengd zodat de n zuidelijke richting opschoof. Dat geldt niet alleen voor de hoofdstroom, maar ook voor een aantal zijbeken, waarvan de bron eveneens aan de rand van het hoogveen lag. “

Bron: jantimmerscultuurhistorie.nl

Maar dan komen we aan bij een waterplas met knotwilgen. Men is net klaar met het deels weghalen van riet. In de zomer bloeit alles weelderig en lijkt het of het allemaal ongerepte natuur is, maar in werkelijkheid wordt er best veel onderhoud gepleegd. Een perfecte schilderplek, voor later! We hebben afgesproken om Marije Zuidweg (fotografe) te treffen en samen een stukje op te lopen in het Starkriet en te picknicken. De schilderspullen voor de eerste schildersessie van een uur worden voor de dag gehaald, met zoals te verwachten heel verschillende resultaten.

Starkriet ziet er op dit moment (na de buien van de laatste weken) een beetje uit als een Mangrovebos, de Aa meandert hier maar we kunnen er op de meeste plaatsen niet bijkomen met onze kniehoge laarzen. Een heel sfeervolle plek met prachtige lichtinval door alle takken en reflecties op het water wat hier en daar bedekt is met een groene waas van plantjes. 

Als we uit de wildernis komen vervolgen we ons pad weer links van de Aa en uiteindelijk weer rechts van de Aa. Er staan grote bomen langs hier en daar en de Aa wordt hier niet alleen meer geflankeerd door weides en akkers, maar ook door bosjes en verwilderde akkers. Precies bij het begin van zo’n bosje stuiten we op een klein stroompje, waar we nog wel overheen konden stappen. Maar al na een paar meter zagen we dat dit een moeilijk verhaal zou worden. We besloten om ietsje naar rechts af te buigen en via een vijver uiteindelijk weer naar de Aa te kunnen lopen. Verassing! We stuitten op een enorme beverdam, helemaal verborgen tussen de struiken. Het water erachter stond zo hoog dat de bomen er zelfs omgezakt waren. Via de dam konden we het stroompje oversteken en ons pad vervolgen. Maar het werd steeds onbegaanbaarder, uiteindelijk hebben we met googlemaps in de hand onze weg gevonden tussen de manshoge varens, brandnetels en andere uitgebloeide bloemen tot aan de achterkant van een KAS. Daar stopte onze tocht bij een te brede sloot (stond hoog water in vanwege die beverdam!). Dus rechtsomkeer en uiteindelijk hebben we bij de vijver ons tweede werkje gemaakt. Het eindpunt van deze dag hebben we dus niet gehaald, bij lange na niet. Maar gelukkig hebben we de tijd, dat stuk van de Aa daar komen we tzt op terug.

kijk ons beeldverslag van vandaag via deze link. 

https://youtu.be/ckavonqwEr8